طرح | با تو پر از قصیده‌ام

دور شدم از این و آن، با خودم آشنا شدم

آینه در حجاز بود، عاشق مصطفی شدم

سرمه نمی‌برم به چین، قند و شکر نمی‌خرم

نقره و زر نخواستم، صاحب کیمیا شدم

بار شتر گذاشتم، وقف تو هر چه داشتم

دانه عشق کاشتم، در قفست رها شدم

با تو جرس به هر نفس، مصرع عاشقانه‌ایست

با تو پر از قصیده‌ام، با تو غزل‌سرا شدم

ای که ملول می‌شوی از نفس فرشته‌ها

باور من نمی‌شود، هم‌نفس خدا شدم

سفره دل برای من، باز کن آیه‌ای بخوان

حرف بزن که مَحرمِ زمزمه حرا شدم

قطره من فرات شد، ذره‌ام آفتاب شد

پیش تو سیدالبشر، سیدة‌النساء شدم

پشت سرت من و علی، قامت عشق بسته‌ایم

تو همه مقتدا شدی، من همه اقتدا شدم

من به تو دست یاعلی داده‌ام از صمیم دل

مرگ جدام کرده است از تو اگر جدا شدم

لحظه آخرین غزل، ترس ندارم از اجل

پیرهن تو در بغل، با تو دوباره «ما» شدم

طرح: اسما جلیلی